Udar mózgu zachodzi, gdy następuje częściowe lub całkowite zakłócenie pracy mózgu, które pojawia się w wyniku powstania zakrzepu lub zatoru blokującego dopływ krwi do pewnego obszaru mózgu. Może także dojść do pęknięcia naczynia krwionośnego , gdzie wydobywająca się krew uszkadza jego tkanki. Dlatego też dzielimy udary mózgu na niedokrwienne i krwotoczne. Niestety każdy typ udaru powoduje skutki, które może pokonać rehabilitacja po udarze. Najważniejsza jest szybka diagnoza i reakcja, gdyż od tego zależy jak głębokie zmiany spowoduje udar w mózgu chorego. Od rozległości udaru zależą jego skutki, z którymi przyjdzie choremu walczyć czasem do końca życia.
Rehabilitacja po udarze powinna nastąpić już pierwszej doby od przyjęcia w szpitalu. Jest to konieczne, gdyż udar wpływa na takie funkcje jak ruch, funkcje poznawczo-emocjonalne , czyli logiczne myślenie, pamięć, koncentracja, mowa, wyrażanie myśli, mowa. Rehabilitacji po udarze powinni podjąć się tacy specjaliści jak fizjoterapeuci , którzy pokierują rehabilitacją u pacjentów posiadających deficyty ruchowe. Rehabilitacja po udarze obejmuje naukę od nowa wszystkich czynności ruchowych takich jak mięśni zwieraczy cewki moczowej, odbytu , mięśni twarzy i innych, które mają pomóc w codziennym funkcjonowaniu. Rehabilitacja po udarze powinna rozpocząć się natychmiastowym przejściem na oddział rehabilitacyjny. Procesy naprawcze mózgu są najsilniejsze w pierwszych tygodniach po udarze. Intensywna praca z pacjentem w tym okresie osiąga się największe sukcesy. Istotna jest od początku wczesna pionizacja bierna , o której decyduje lekarz. Pionizacja decyduje o odtwarzaniu prawidłowych wzorców postawy i funkcji lokomocyjnych. Rehabilitacja po udarze ma na celu zapobieganie przykurczom, kształtowanie pamięci ruchowej , odzyskiwanie sprawności funkcjonalnej , a przede wszystkim odzyskanie samodzielności. Ćwiczenia rozpoczyna się już w pozycji leżącej, gdzie uczy się chorego jak obracać się na boki, jak siadać, jak napinać mięśnie, wykonywać ruchy. Z kolei wykonywane ćwiczenia bierne pozwalają na odzyskiwanie kontroli ruchu. W trakcie nauki chodu wykorzystuje się pomoce takie jak balkonik, lustra, chodziki , laski, poręcze czy kule.
Ćwiczenia przywracające precyzję ruchów ręki to ćwiczenia takie jak zaciskanie pięści, zginanie nadgarstka grzbietowe i dłoniowe , krążenia nadgarstkiem, przyciskanie do siebie opuszków palców,rozkładanie i łączenie palców , chwytanie opuszkami palców , utrzymywanie ciężaru ciała na opuszkach palców czy kształtowanie ruchów precyzyjnych . Istnieją różne opracowane metody przywracające sprawność chorego takie jak PNF, metoda Bobath, metoda Brunnstrom. Najczęściej popełnianymi błędami w trakcie rehabilitacji po udarze są rady takie jak „ściskaj piłeczkę”, gdyż pobudza i umacnia pierwotny odruch chwytny oraz umacnia spastyczność. Kolejna zła rada to forsowne, bierne rozciąganie i prostowanie mięśni spastycznych co może spowodować narastający skurcz kończący się zerwaniem włókien mięśniowych. Badanie siły mięśniowej co może pogłębić nieprawidłowości w ich napięciu i pojawienie się odruchów spastycznych.
Rehabilitacja po udarze
